Bebeklere uyku eğitimi verilmeli mi?

Birçok uyku eğitimi bebeğin desteksiz, kesintisiz tüm gece uyuyacağını vadeder ve bunu genellikle bebekleri kademeli olarak ağlatarak gerçekleştirir. Uyku eğitimi almış bebekler gerçekten desteksiz ve kesintisiz uyurlar fakat bu bebekler kendi kendilerini sakinleştirebildikleri için değil vazgeçişten dolayı artık ağlamaz ve bakım verenlerini talep etmezler. Yapılan çalışmalarda yetimhanelerde ağlamalarına cevap verilmemiş bebeklerin ağlamayı tamamen kestikleri bulunmuştur. Aşırı pasif hale gelmişler, her alanda gelişim geriliği göstermişler ve diğer insanlarla sağlıklı bağlar kuramamışlardır.

Bebekler yaşamın ilk yıllarında kendilerine, diğer insanlara ve dünyaya dair fikir edinirler. Ağlamalarına karşılık bulamayan bebek dünyanın öngörülemez olduğuna ve insanların ihtiyaçlarını karşılayamayacağına inanabilir. Yetişkinlikte kimseye güvenemeyen, başına gelecekleri belirleyecek gücü olmadığına inanan, kendini güçsüz, çaresiz, değersiz hisseden ve sevilmeye değer olmadığını düşünen bir birey haline gelebilir.

Bebekler başkalarının davranışlarının nedenlerini anlayamaz. Yani ben uyumayı öğreneyim diye bakım verenim yanıma gelmiyor, beni kucağına almıyor diye düşünmez. Bu davranışı benim sana ihtiyacım var ve sen gelmiyorsun benim ihtiyacımı görmezden geliyorsun/ beni reddediyorsun diye algılar. Oysaki her ağlamasına yanıt verilen bebekler temel güven duygusu edinir, dünyanın öngörülebilir ve güvenli bir yer olduğuna inanır, kendini güçlü hisseder ve özsaygı kazanırlar.

Bu davranışın tam tersi de tehlikelidir. Bebekler talep etmeden ihtiyaçlarını bildiğini düşünerek karşılamak yanlıştır. Acıkmadan beslemek, rahatsız olduğu düşünüldüğü için pozisyon değiştirmek, oyuncaklarına uzanmadan eline vermek gibi davranışlar bebeklerin kendi güçlerine dair bilinç geliştirmelerine engel olur. Kendi hareketleri ile dış dünya arasında bir bağ kuramazlar. Bu nedenle bebekler ihtiyaçları belirttikten sonra karşılanması önemlidir.

Klinik Psikolog Orlit Linet Haklı